عوامل اثرگذار بر فرایند کناره‌گیری از ورزش قهرمانی در ورزشکاران بازنشسته‌ی ایرانی

هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط برخی فاکتورهای ورزشی (ارزیابی ذهنی در مورد موفقیت‌های ورزشی، کناره‌گیری داوطلبانه و تدریجی، و برنامه‌ریزی قبلی برای زندگی پس از ورزش) و غیر ورزشی (وضعیت تحصیلی و سن) با کیفیت فرایند کناره‌گیری از ورزش بود. شرکت‌کنندگان٬ 53 ورزشکار مرد سابق کشور (با دامنه‌ی سنی 23 تا 52 سال) بودند که حداقل پنج سال پیش دوران ورزش قهرمانی آنان به پایان رسیده‌بود. با دید گذشته‌نگر، تجربیات و عکس‌العمل‌های این ورزشکاران از بازنشستگی ورزشی، با استفاده از پرسش‌نامه کناره‌گیری از ورزش قهرمانی توصیف شد. یافته‌های حاصل از پرسش‌نامه مشخص کرد ورزشکاران تحت بررسی در سطوح شغلی، روانی‌ ـ اجتماعی و شخصیتی، مشکلاتی را درباره‌ی کیفیت بازنشستگی خود تجربه کرده‌اند. بر طبق نتایج، کیفیت فرایند کناره‌گیری از ورزش با ارزیابی شرکت‌کنندگان از موفقیت‌های ورزشی، داوطلبانه‌بودن کناره‌گیری و سطح تحصیلات آنان همبستگی معنادار دارد. در حالی که همبستگی بین برنامه‌ریزی پیش از بازنشستگی، کناره‌گیری تدریجی و سن با کیفیت سازگاری معنادار نشد. تحقیق ما در مجموع نشانگر این است که کناره‌گیری از ورزش رویداد مهمی است که می‌تواند اثرات زیادی بر زندگی ورزشکار داشته‌باشد و اینکه کیفیت سازگاری با بازنشستگی ورزشی چندوجهی و پیچیده است.